محصول دو
محصول دو
استفاده از پمپ‌های بتن روش بسیار مناسبی برای بتن‌ریزی در فضاهای محدود مانند تونل‌ها و یا خارج از دسترس مانند بتن‌ریزی در ارتفاع نظیر ساختمان‌های مرتفع محسوب می‌شود. برای این منظور بتن باید از کارایی و روانی بالا با اسلامپ ۷۵ (مقدار توصیه‌شده) تا ۱۲۵ میلی‌متر برخوردار باشد. در این ارتباط معمولاً استفاده از مواد افزودنی کندگیرکننده برای به‌تأخیرانداختن زمان گیرش بتن توصیه می‌شود. ضمناً برای جلوگیری از جداشدن آب مخلوط در اثر فشار و درنتیجه انسداد خط لولۀ انتقال بتن، دانه‌بندی سنگدانه‌ها حائزاهمیت است.
بتنی که با پمپ ریخته می‌شود مشکلی به‌نام تفکیک دانه‌بندی نخواهد داشت، زیرا پمپ توانایی جابه‌جایی بتنی را که دچار جداشدگی شده ندارد. ضمناً باید از به‌کاربردن آب بیش از اندازه در مخلوط و همچنین سنگدانه‌های درشت با لبه‌های تیز نیز اجتناب کرد. اغلب پمپ‌های بتن برای انتقال سنگدانه‌های تا اندازۀ ۳۸ میلی‌متر طراحی می‌شوند، اگرچه حداکثر اندازۀ سنگدانۀ توصیه‌شده تا ۲۵ میلی‌متر در عمل محدود می‌شود. بااین‌همه پمپ‌هایی نیز ساخته می‌شوند که توانایی انتقال سنگدانه تا ۷۵ میلی‌متر را نیز داشته باشند.
از پمپ‌های بتن همچنین برای ساختن رویۀ بتنی جاده‌ها نیز استفاده می‌شود. عمر غلاف و پوشش‌های داخلی پمپ از ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ مترمکعب متفاوت است و این عمر برای لوله‌های انتقال ۷۵۰۰۰ مترمکعب تخمین زده می‌شود (در آمریکا عمر لوله ۴۰۰۰۰ مترمکعب برآورد می‌شود). پمپ‌ها به‌طورکلی در سه اندازه، تک‌سیلندر و دوسیلندر موجود می‌باشند. امروزه کاربرد انواع تک‌سیلندر بسیار محدود بوده و اغلب پمپ‌ها دوسیلندر می‌باشند. قطر لوله‌ها معمولاً ۱۲٫۵، ۱۵، ۱۷٫۵ و ۲۰ سانتی‌متر می‌باشد و حداکثر اندازۀ شن و ماسه که می‌تواند پمپاژ شود ۷۵ میلی‌متر است. بتن را به‌طورکلی با پمپ‌های متداول می‌توان تا حدود فاصلۀ افقی ۳۶۰ متر پمپاژ کرد که بستگی به اندازۀ پمپ، لوله و درجۀ روانی بتن دارد. البته بتن با درجۀ روانی بیشتر بهتر می‌تواند پمپاژ شود، لذا تجربه نشان داده است اسلامپ ۳ اینچ نتیجۀ خوبی می‌دهد.
